Հարթաթաթությունը ոտնաթաթի դեֆորմացիա է՝ կամարի կորության բացակայությունը, երբ հարթվում են երկայնակի կամ լայնակի կամարները:

Լայնակի հարթաթաթության դեպքում ոտնաթաթի լայնակի կամարը հարթվում է, նրա առաջին մասը հենվում է ներբանային բոլոր հինգ ոսկրերի գլխիկների վրա, այլ ոչ թե առաջինի և հինգերորդի, ինչպես նորմալ ոտնաթաթի դեպքում է: Ոտնաթաթի երկարությունը աճում է, հնարավոր է առաջին մատի շեղում, որի պատճառով միջին մատն ստանում է մուրճանման դեֆորմացիա: Երկայնակի հարթաթաթության դեպքում հարթվում է երկայնակի կամարը, ոտնաթաթը հպվում է հատակի գրեթե ամբողջ մակերևույթին, ոտքերի երկարությունը մեծանում է: Հանդիպում են նաև համակցված տիպերը:

Հարթաթաթությունն ուղիղ համեմատական է մարմնի քաշին. որքան մեծ է զանգվածը, ոտքերի ծանրաբեռնվածությունը, այնքան ցայտուն են գանգատները: Հարթաթաթությունը լինում է բնածին և ձեռքբերովի․ դեպքերի միայն 3 տոկոսն է բնածին, որն արտահայտվում է միայն 4-5 տարեկանից հետո: